IJsspeedway

Het werd winter. En ik had gehoord van ijsspeedway. Dus de rubber achterband van de motor gehaald en spikes op de velgen gelast. Primitief, vast en zeker want geld had ik niet. Maar boer Piet had een lasapparaat op 220 Volt. En daar kon ik redelijk mee overweg. En een gaatje in de velg is snel geboord. En spijkers waren er genoeg.

In Zeijen werd in de winter altijd een stuk weiland onder water gezet. Dat gebeurt ook nog vandaag de dag. 

Deze foto is genomen door Rolf in februari 2020

De ingang was tegenover wagenmakerij De Poel. Maar aan de andere kant van de ijsbaan kon je ook op de baan, je kroop dan onder het prikkeldraad door.

Ik wilde de motor met "zijspan" op het ijs uitproberen. Maar via de hoofdingang durfde ik niet naar binnen. Dus het prikkeldraad losgehaald aan de zuidzijde en zo kwam ik op het ijs.

Dat was dolle pret want al gauw had ik een sliert schaatsers (kinderen) achter de motor aan. Ze hingen allemaal aan een lang stuk touw. Totdat ik boven het geraas van de motor kreten hoorde. “Boes, Boes’ riepen de kinderen. Omkijkend zag ik politieman Boes de hoofdingang binnenkomen. Maar daarop was ik voorbereid. Snel naar mijn sluip uitgang en er vandoor.

De ijsbaan in Zeijen. Met dank aan "Historisch Zeijen" 

De laatste vier verhaaltjes waren een sprong in de tijd vooruit. Met de komende verhalen nemen we de draad weer op van de tijdlijn, van negen tot dertien jaar. Maar als die herinneringen verteld zijn, komen we weer uit bij boer Piet. Want over die twee jaar boerenarbeid heb ik nog niet alles opgeschreven. Met plezier denk ik nog steeds aan die tijd terug. En als ik in Drenthe ben, ga ik vast even op de koffie bij Hermien Schoon. De vrouw van Bram Schoon. De ‘oude boer Piet’ was haar schoonvader. Hermien helpt mij op dit moment om de Schoon familiebanden weer op een rijtje te zetten. Waarvoor dank Hermien!!