Mijn zus Joke herinnert zich: "Het loopje naar school heb ik nog fijne herinneringen aan over de Loopstukken weg . Bramen plukken, frambozen. Knollen eten gele ronde en ovale rose/wit
In de beekjes spelen (ik herinner me helder water! ) Verstoppertje in de korenvelden waar de schoven recht op stonden!"
De komende verhaaltjes spelen zich allemaal af in deze omgeving. Wij hadden een actieradius van vijf tot zeven kilometer voor onze avonturen. Ik was niet alleen. Maar ik kan mij niet herinneren dat de twee zusjes Jannie en Joke die na mij geboren zijn erbij waren met onze kwajongensstreken. De oudste, broer Evert, neem ik aan van wel. Maar er kwamen ook jongens van de basisschool uit Tynaarlo naar ons toe. Vlakbij ons huis kruiste de beek “het Zeegse loopje” de weg naar school.
Ook niet ver was een bos met Elzenbomen. Mooie rechte stammen. Van Elzenhout worden onder andere stelen van hamers en bijlen gemaakt. Omdat het hout sterk en buigzaam is en weinig noesten heeft. Hadden we een polsstok nodig, dan ondernamen we een tocht met de bijl naar dit bosje en thuis werd dan de schil eraf gehaald en de stok een tijdje te drogen gelegd.
De beek kronkelde door het landschap. En bij sterke bochten was de beek behoorlijk breed. Soms wat minder breed, soms wat meer. Maar er was ook een bocht waar de polsstok diep in de modder wegzakte als je bij de sprong ongeveer verticaal was.
De jongens die nieuw waren mochten eerst oefenen op gemakkelijke plaatsen. En dan werden ze naar de "modder bocht" gebracht. Wat een lol hadden we als de stok halverwege de sprong diep in de modder zakte en de springer los moest laten. Hij was dan kletsnat en zwart tot zijn knieën.
Deze foto geeft de omgeving van "Het Zeegse loopje" goed weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten