Fluit maken.

Lessen van Pa. Waar haalde hij de tijd vandaan. Snij in het voorjaar een tak af van een wilg. Dikte ongeveer vijftien millimeter. Aan het ene eind maak je een vlak schuin stuk met een klein deeltje verticaal. Als het mondstuk van een blokfluit. Op twee centimeter een V-vormige kerf eruit snijden. De kerf ongeveer drie millimeter diep. Op een afstand van acht centimeter maak je een kerf in de bast rondom. 

Dan ga je met het heft van jouw mes de bast voorzichtig bekloppen. Daarna met de volle hand neem je de beklopte bast vast en met jouw andere hand draai je voorzichtig de tak om. De bast laat los van de kern. Trek de bast eraf. 

Snij dan vanaf de kerf tot het mondstukeinde -dus over twee centimeter- een vlak gedeelte eraan. Dat vlakke gedeelte is ongeveer kerfdiepte. Snij bij de kerf de hele kern door. Je hebt dus een klein stukje in jouw hand van twee centimeter lengte. Stop dat terug in de holle bast aan het mondstuk eind. Het andere (tak) eind snij je deze door met een twee centimeter vaste bast er nog aan. Steek dan dit deel in de andere kant van de holle bast. Met een beetje spuug glad maken. Naar gelang je dit deel in de holle pijp steekt, krijg je lagere of hogere tonen. De fluit is klaar.

Op https://www.geocaching.com/ vind ik nog de volgende tekst:

Volgens het bijgeloof zou de wilg een sterke magische lading hebben. Bij de Germanen was de boom een symbool van de dood. Heksen zouden in de kruinen van de wilgen rusten. Vroeger maakte men daarom fluitjes uit wilgenhout om heksen en duivels te verjagen.

Graag hoor ik van mijn kleinkinderen of het aan de hand van mijn beschrijving lukt om deze fluit te maken. Op YOUTUBE is overigens een instructiefilmpje te vinden. Maar deze heer gebruikt lijsterbes. 

Wordt de fluit te moeilijk? Pluk dan een paardenbloem. Een niet te dunne steel. Trek van de steel ongeveer vijf centimeter af. Zorg dat de holle steel niet beschadigd. Knijp dan aan het ene eind met duim en wijsvinger de steel samen. En blazen maar. De sterkte van jouw uitgeblazen lucht wat meer of minder proberen. En je krijgt een mooie toon. Hoe dikker de stengel, hoe zwaarder de toon.