Klompen reparatie

Regelmatig knapte de kap van de klomp. Mijn vader had altijd wat stalen geperforeerde reparatieband achter de hand. En als dat er niet meer was, dan met een stuk dun staaldraad. Een groef werd in de klomp gebrand, aan beide zijden onderin de klomp een spijker erin, de draad strak aantrekken en dan een keer om de spijker ronddraaien en de spijker verder erin tikken. Lijm was toen niet voorhanden. Boven op de wreef van je voet kreeg je harde eeltlagen. In de winter was het een sport, met plaksneeuw, wie de hoogste sneeuwtorens onder de klomp kon houden. Totdat het afbrak. Dan zag je achter je een spoor van sneeuwbergjes.