Twaalf kilometer bergwandeling

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd luidt een gezegde. We hebben vandaag gelachen samen. Zodat de tranen ons over de wangen liepen. Jullie weten dat mijn vrouw leert voor verpleegkundige. Zij vond een stalen pen met een ronde thermometer er bovenop. “Wat is dat?” vroeg zij me. “Om in een kip te steken” was mijn antwoord. “Wat??? Steek je die een kip in de kont om de temperatuur te meten?” Mijn vrouw zag dus een levende kip voor ogen. Maar het is een thermometer om de temperatuur te meten als je de kip aan het braden bent.

Wij hebben drie dagen en nachten doorgehard in ons huis op wielen. Harde wind, guur en veel slagregen. Vandaag een stralende zon bij het opstaan. Een "circular" route uitgekozen van circa 12 km, met een stijging van 250 m die driemaal genomen moest worden. Dus berg op, ravijn in, tot driemaal toe. Bergwandelingen slanken je af. De buikomvang slinkt. De broeksriem kon vanmorgen verder aangehaald worden.

Hoe kun je een mooi bos beschrijven? Een foto van het groene woud doet geen recht aan wat je ziet. Vooral niet als je gefrustreerd met je nieuwe camera worstelt met duizend en één mogelijkheden. Met foto's in blauwe en rode tinten... grrrr. Van de 75 foto's er 65 weg gegooid.

Mijn eerste verbazing is een eik die werkelijk negentig graden uit de hoge weg rand steekt. Als je dan kijkt naar de tien meter lange armen en je probeert het moment te berekenen op de stam (Kracht x Arm=Moment) Alsof de stam en de wortels in beton zijn gegoten. Geloof me. Ik ben er op een drafje snel onderdoor gelopen. Want even verderop was wel degelijk te zien dat ze ook omkiepen.

En een foto aan de andere kant toont ook nog eens aan dat de stam half verrot is.

We zijn door een prachtig gebied gelopen.

Deze noem ik de dinosaurus. Kijk met mij mee. De staart verdwijnt achter de bosjes. Zie zijn vier sterke achterpoten. In een gevecht wat scheuren opgelopen. Zijn kleine zwakke voorvoeten hangen er wat bij. De massieve nek gebogen naar beneden. De zware kop met de twee ogen, neusgaten en sterke bek. Nou vooruit… hij heeft een wat vreemd uitgroeisel op zijn nek. Een dinosaurus op vier achterpoten is een uniek exemplaar, nog niet eerder gevonden. Ik vernoem hem dan ook naar zijn ontdekker. Jannosaurus.

22.16  Welterusten