De gevaarlijke hond in het bos.

Pa werkte bij boer Van de Ploeg in Zeijerveld. En was met een groep boerenarbeiders aan het aardappelen rooien. Dat gebeurde met de hand en een kleine korte vork en op je knieën. De tenen korf aan je rechterzijde met je meeslepend totdat ie vol was.

Tijdens het schrijven komen woorden in mij op waarvan ik eigenlijk de betekenis niet (meer) weet. Of woorden die uit het Drentse dialect moeten zijn. “wieke” kan ik niet vinden maar bij “tenen” heb ik een treffer bij Google / Wikipedia. Dat is een korf gemaakt van wilgentwijgen. 

Ik rooide ook aardappelen. Aan de rechterzijde van Pa. Als ik in tempo achterbleef, rooide hij van mijn rij wat stammetjes extra. Hoe oud was ik? Zeven, acht jaar schat ik. Was de korf vol, dan werd die op de schouder gehesen en naar het begin van het aardappelveld gebracht en leeg gekiept in de kipkar. 

Het aardappelveld lag dicht bij het Tonkenbos. Een donker dennenbos. Het werd schaft. En vanuit het donkere bos kwamen vreemde geluiden. Pa en een andere boerenarbeider gingen eens poolshoogte nemen. Ik ging ook mee. Daar stond een man met een enorm dik pak aan. En er kwam een andere man aanfietsen met twee grote herdershonden. Die stormden op de man in het zware pak af en trokken grommend aan de armen en benen van deze man. Blijkbaar een politiehonden training. 

Maar wat ik niet vergeet… de andere arbeider was van angst in een boom geklommen.